Odwołanie się do tradycyjnej koncepcji dobra i zła, działających jako siły prowadzące ludzi to zróżnicowanych zachować, sprawia, że sam człowiek zostaje umiejscowiony jakby między nimi i potraktowany jako istota bezwolna, poddana wszechogarniającemu wpływowi raz jednej, raz drugiej siły, którym z konieczności każdorazowo ulega. A może owa dwoistość należy do samej natury człowieka, przynajmniej jako potencjalność dotycząca możliwej realizacji dobrych i złych działań? Jak można zrozumieć sprzeczności ujawniające się w ludzkim myśleniu i działaniu? Czym jest tajemnica ludzkiej niejednoznaczności? Czy tajemnica ta musi być pozbawiona sensu?

Utwór wykorzystany w nagraniu skomponował Antoni Komasa-Łazarkiewicz.