Obserwujemy coraz większy wpływ pandemii na odpornośc psychiczną dorosłych jak i na dzieci. Dzieci, niestety mają przez pandemię zakłócony proces rozwoju i będziemy musieli być jeszcze bardziej wyczuleni na ich potrzeby emocjonalne. Jak rozpoznać sytuację, w której dziecko oczekuje już pomocy z zewnątrz? Czy jesteśmy w stanie zaobserwować symptomy nieuzbrojonym okiem? Zapraszamy na bardzo ciekawa rozmowę z naszym gościem Krystyna Rymarczyk, profesor Uniwersytetu Społeczno-Humanistycznego SWPS, w Katedrze Psychologii Poznawczej i Behawioralnej Wydziału Psychologii SWPS w Warszawie. Przez lata
pracowała także w Pracowni Psychofizjologii w Instytucie Biologii Doświadczalnej PAN w Warszawie. Obecnie prowadzi zajęcia na studiach magisterskich i podyplomowych z zakresu neuropsychologii klinicznej, neuronauki oraz neurologopedii. Jej zainteresowania naukowe
koncentrują się wokół zagadnienia powstawania reakcji mimicznych, mózgowej organizacji procesów emocjonalnych. W tym obszarze prowadzi badania z wykorzystaniem funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI) jak i elektromiografii powierzchniowej mięśni twarzy (EMG). Jest
autorką kilkudziesięciu artykułów zarówno z zakresu neuronauki społecznej, jak i psychologii m.in. Scientific Reports, PLOS One, Frontiers in Psychology, Frontiers in Behavioral Neuroscience i inne.
Interesuje się także neurobiologicznym podłożem rozwoju człowieka, mechanizmami plastyczności mózgowej, wpływem aktywności fizycznej na rozwój mózgu dziecka i tej tematyce także poświęca swoje publikacje.