در برنامه قبل به موضوع مقاومت زنان آزاده میهنمان، با پیشتازی مجاهدین خلق ایران و سایر آزادیخواهان در مقابل اهانت خمینی سفاک به زنان شریف پرداختیم.
در قسمت پنجم میپردازیم به مواضع خمینی ضدبشر و سرکوب آزادی‌ها و آزادیخواهان .
نظر جسورانه سازمان مجاهدین خلق ایران، درباره رفراندوم تحمیلی با برگه‌های «آری» یا «نه» ، در اسفند ۱۳۵۷ همواره مورد غضب و خشم خمینی پلید بود.
مسعود رجوی همانموقع طی یک موضعگیری رسمی، صراحتا اعلام کرد که :
به اعتقاد ما و بر حسب این قاعده روشن و صریح اسلامی، که هیچگونه انتخاب و قرارداد و عقدی که در آن اجبار روا شده، و از ابراز تمایل و اراده آزاد افراد و گروه‌های انسانی، به‌نحوی از انحاء ممانعت شده باشد، معتبر و اصیل نیست.
هدف‌های بعدی خمینی، بلافاصله بعد از رسیدن به حکومت عبارت بودند از:
۱ـ سرکوب گروه‌های سیاسی و انقلابی؛ به‌خصوص سازمان مجاهدین خلق ایران.
۲ـ سرکوب مردم کردستان و اقلیت‌های تحت ستم.
۳ـ برقراری سانسور در مطبوعات و رسانه‌ها.
۴ـ سرکوب دانشگاهها و مراکز فرهنگی.
۵ـ سرکوب شوراهای مردمی شکل‌گرفته در اداره‌ها، کارخانه‌ها و کارگاهها.
اکنون میپردازیم به دوران یورش به سازمان مجاهدین خلق ایران و هوادرانشان ، بدستور خمینی با پوش چماقداری....