امروز میپردازیم به موضوع: نظرپرسی در رفراندم جمهوری اسلامی.
که اساسا معنایی از کوچکترین آزادی آرا و عقاید و رفراندام را نداشت .
در پاسخ به سوالات برخی از شما درباره نظرپرسی و اولین رفرندام بعد از انقلاب ضدسلطنتی و در مورد شکل استقرار جمهوری اسلامی و سؤال مطرحه در رفراندم پیش‌بینی شده، باید بگوییم که : تا آنجا که به‌ نظرخواهی در مورد سرنوشت رژیم سلطنتی و بود و نبود آن مربوط می‌شود اساساً بی‌مورد و منتفی است...
در ۹فروردین ۱۳۵۸ برگه‌های نظرپرسی در رفراندم جمهوری اسلامی منتشر شد.
در این برگه هر کس حق داشت به تغییر رژیم سابق و به ”جمهوری اسلامی“ آری یا نه بگوید.
فقط در اثر فشارهایی که به خمینی وارد شده بود قبول کرده بود که در ادامه عبارت تغییر رژیم سابق به جمهوری اسلامی، در برگه‌های رأی وارد شود ”که قانون اساسی آن از تصویب ملت خواهد گذشت“.
به این ترتیب خمینی با دجالیت، مردم را بین نظام شاه [که سرنگون شده بود] و جمهوری مبهم اسلامی خودش [که قوانین آن بعدها مشخص خواهد شد] مخیر [مجبور] کرد.
او هیچ جایی برای انتخابات آزاد و مطرح شدن شکل دیگری از حکومت باقی نگذاشت و آنها را معادل کفر نامید.
اما سازمان مجاهدین خلق ایران به اسلام پناهی‌های دجالانه او وقعی نگذاشتند.
و با شجاعت تمام گفتند: «ما نیازی به این رفراندم نداشتیم... بهتر بود نحوه رفراندم طوری نباشد که از آن بوی اکراه و اجبار بیاید... مردم باید نوع حکومتی را که بدان رأی می‌دهند بدانند و آگاهی داشته باشند که دارای چه نوع ویژگی است.