toelichting: https://www.youtube.com/watch?v=x0YmhWV411Q

I. De oorsprong van de afscheiding

1. Uitbreiding is een fundamenteel aspect van God dat Hij Zijn Zoon geschonken heeft. Bij de schepping breidde God Zich in Zijn scheppingen uit en vervulde ze met dezelfde liefdevolle Wil tot scheppen. Je bent niet alleen ten volle maar ook volmaakt geschapen. Er is geen leegte in jou. Door jouw gelijkenis met je Schepper kun je scheppen. Geen enkel kind van God kan dit vermogen verliezen, omdat dit onlosmakelijk is verbonden met wat hij is, maar hij kan het wel oneigenlijk gebruiken door te pro- jecteren. Het oneigenlijke gebruik van uitbreiding, ofwel projectie, doet zich voor wanneer je gelooft dat er een leegte of een gebrek in jou bestaat, en meent dat je dit met je eigen ideeën in plaats van met waarheid kunt opvullen. Dit proces bestaat uit de volgende stappen:
Ten eerste: je gelooft dat wat God geschapen heeft, door jouw eigen denkgeest kan worden veranderd.
Ten tweede: je gelooft dat wat volmaakt is, onvolmaakt of gebrekkig kan worden gemaakt.
Ten derde: je gelooft dat je de scheppingen van God, jouzelf inbegrepen, kunt misvormen.
Ten vierde: je gelooft dat jij jezelf kunt scheppen en dat de richting van je eigen schepping door jou wordt bepaald.
2. Deze onderling verwante verdraaiingen geven een beeld van wat zich eigenlijk afspeelde bij de afscheiding oftewel de ‘omweg door de angst’. Niets van dit alles bestond vóór de afscheiding, net zomin als het in feite nu bestaat. Al wat God geschapen heeft, is zoals Hij. Uitbreiding, zoals God die van Zich laat uitgaan, komt overeen met de innerlijke lichtgloed die de kinderen van de Vader erven van Hem. De werkelijke bron ervan is inwendig. Dit geldt evenzeer voor de Zoon als voor de Vader. In die zin omvat de schepping zowel Gods schepping van de Zoon, als de scheppingen van de Zoon wanneer diens denkgeest is genezen. Dit vereist dat God de Zoon vrije wil toekent, want heel de liefdevolle schepping is vrijelijk geschonken in één doorgaande lijn, waarin alle aspecten van gelijke orde zijn.
3. De Hof van Eden, ofwel de pre-afscheidingstoestand, was een denkstaat waarin het aan niets ontbrak. Toen Adam luisterde naar de ‘leugens van de slang’, hoorde hij alleen onwaarheid. Je hoeft niet te blijven geloven in wat niet waar is, tenzij jij dat verkiest. Dat alles kan letterlijk in een oogwenk verdwijnen, omdat het slechts een waanbeeld, een valse waarneming is. Wat je in dromen ziet lijkt heel echt. Toch zegt de Bijbel dat een diepe slaap over Adam viel, en er wordt nergens gewag gemaakt van zijn ontwaken. De wereld heeft nog geen allesomvattende herontwaking of wedergeboorte beleefd. Zo’n wedergeboorte is onmogelijk zolang je doorgaat met projecteren oftewel miscreëren. Maar het ligt nog altijd in je vermogen om uit te breiden, zoals God Zijn Geest tot jou heeft uitgebreid. In werkelijkheid is dit je enige keuze, omdat jouw vrije wil je werd gegeven om vreugde te vinden in het scheppen van het volmaakte.
4. Alle angst is uiteindelijk te herleiden tot het fundamentele waanbeeld dat jij het vermogen hebt je de macht van God toe te eigenen. Natuurlijk kun jij dit niet, en je hebt dat ook nooit gekund. Hierin ligt de werkelijke basis voor je uitweg uit de angst. Die uitweg wordt verschaft door jouw aanvaarding van de Verzoening, wat je doet inzien dat je vergissingen in werkelijkheid nooit hebben plaatsgevonden. Pas nadat die diepe slaap over Adam was gevallen kon hij nachtmerries krijgen. Als plotseling het licht wordt aangedaan bij iemand die een angstdroom heeft, kan hij dat licht aanvankelijk opvatten als onderdeel van zijn droom en er bang voor zijn. Maar wanneer hij ontwaakt, zal hij het licht correct zien als de bevrijding uit de droom, waaraan dan niet langer werkelijkheid wordt verleend. Deze bevrijding berust niet op illusies. De kennis die verlicht, maakt je niet alleen vrij, maar toont jou ook duidelijk dat jij al vrij bent.
5. Het is voor het wonder niet belangrijk welke leugens jij gelooft, het kan ze alle met hetzelfde gemak genezen. Het maakt geen onderscheid tussen verkeerde waarnemingen. Zijn enige zorg is onderscheid te maken tussen de waarheid aan de ene en de dwaling aan de andere kant. Sommige wonderen kunnen van groter omvang lijken dan andere. Maar denk dan aan het eerste principe van deze cursus: wonderen kennen geen rangorde naar moeilijkheid. In werkelijkheid word je door geen enkele uiting van een ge- brek aan liefde ook maar enigszins aangetast. Die kan uit jou en uit anderen komen, van jou naar anderen of van anderen naar jou uitgaan. Vrede is een eigenschap in jou. Je kunt die niet buiten je vinden. Ziekte is een vorm van uiterlijk zoeken. Gezondheid is innerlijke vrede. Ze maakt dat je door een gebrek aan liefde van buitenaf niet kunt worden geschokt, en geeft je door jouw aanvaarding van wonderen het vermogen de omstandigheden te corrigeren die voortvloeien uit een gebrek aan liefde in anderen.