toelichting: https://www.youtube.com/watch?v=BEj6hUjGtc8

III. Het altaar van God

1. De Verzoening kun jij alleen in jezelf aanvaarden door je innerlijke licht vrij te maken. Sinds de afscheiding zijn verdedigingsmiddelen vrijwel uitsluitend aangewend om zich tegen de Verzoening te verdedigen, en zo de afscheiding in stand te houden. Dit wordt in het algemeen gezien als een behoefte om het lichaam te beschermen. De vele lichaamsfantasieën waarmee de denkgeest zich inlaat ontstaan uit de verwrongen overtuiging dat het lichaam gebruikt kan worden als middel om ‘verzoening’ te bereiken. Het lichaam als een tempel beschouwen is pas een eerste stap in de correctie van deze verdraaiing, omdat het slechts een deel ervan verandert. Het onderkent wel dat Verzoening in fysieke zin onmogelijk is. Maar de volgende stap is het besef dat een tempel helemaal geen bouwwerk is. De ware heiligheid ervan is gelegen in het innerlijke altaar waaromheen het bouwwerk is opgetrokken. De nadruk op mooie bouwwerken duidt op angst voor Verzoening en is onwil om tot het altaar zelf te komen. De ware schoonheid van de tempel kan niet met fysieke ogen worden aanschouwd. De geestelijke blik kan, aan de andere kant, het bouwwerk helemaal niet zien, omdat hij volmaakte visie is. Maar hij kan wel het altaar met volmaakte helderheid waarnemen.
2. Om volkomen doeltreffend te zijn hoort de Verzoening thuis in het centrum van het innerlijk altaar, alwaar ze de afscheiding ongedaan maakt en de heelheid van de denkgeest herstelt. Vóór de afscheiding was de denkgeest onvatbaar voor angst, omdat angst niet bestond. Zowel de afscheiding als de angst zijn miscreaties die ongedaan moeten worden gemaakt ten behoeve van het herstel van de tempel en de openstelling van het altaar om er de Verzoening te ontvangen. Dit geneest de afscheiding, door in jou de enige doeltreffende verdediging tegen alle afscheidingsgedachten te plaatsen en jou daarbij volmaakt onkwetsbaar te maken.
3. Het is slechts een kwestie van tijd tot iedereen de Verzoening heeft aanvaard. Door de onvermijdelijkheid van de uiteindelijke beslissing kan dit in tegenspraak lijken met de vrije wil, maar dat is niet het geval. Je kunt tijd rekken en je bent tot immens uitstel in staat, maar je kunt niet totaal af- dwalen van je Schepper, die een grens stelt aan je vermogen tot miscreëren. Een geketende wil laat een situatie ontstaan die in het uiterste geval volslagen onverdraaglijk wordt. Je mag dan veel pijn kunnen verdragen, maar daaraan is een grens. Uiteindelijk begint iedereen in te zien, hoe vaag ook, dat er een betere manier moet zijn. Wanneer dit inzicht vastere grond krijgt, wordt het een keerpunt. Dit laat geestelijke visie uiteindelijk opnieuw ontwaken en tegelijk de investering in de fysieke blik afnemen. Het afwisselend investeren in de twee waarnemingsniveaus wordt doorgaans als een conflict ervaren, wat zeer acuut kan worden. Maar de uitkomst is zo zeker als God.
4. Geestelijke visie kan feitelijk geen vergissingen zien en zoekt alleen Verzoening. Alle oplossingen die het fysieke oog nastreeft verdwijnen. Geestelijke visie kijkt naar binnen en constateert onmiddellijk dat het altaar ontwijd is en moet worden hersteld en beschermd. Zich volkomen van de juiste verdediging bewust negeert ze alle andere en kijkt voorbij vergissingen naar de waarheid. Door de kracht van haar visie maakt ze de denkgeest aan zich dienstbaar. Dit herstelt de macht van de denkgeest en maakt het hem steeds onmogelijker om uitstel te dulden, in het besef dat het de pijn slechts nodeloos vermeerdert. Hierdoor wordt de denkgeest almaar gevoeliger voor wat hij vroeger gezien zou hebben als heel kleine steken van onbehagen.
5. De kinderen van God verdienen het volmaakte welbehagen dat voortkomt uit volmaakt vertrouwen. Totdat ze dit bereiken, vergooien ze zichzelf en hun ware scheppende vermogens aan nutteloze pogingen om het zich met oneigenlijke middelen behaaglijker te maken. Maar in de ware middelen is reeds voorzien en die vergen totaal geen inspanning hunnerzijds. De Verzoening is de enige gave die het waard is geofferd te worden op het altaar van God, vanwege de waarde van het altaar zelf. Het werd volmaakt geschapen en is het volledig waard om volmaaktheid te ontvangen. God en Zijn scheppingen zijn volkomen van Elkaar afhankelijk. Hij is van hen afhankelijk omdat Hij hen volmaakt geschapen heeft. Hij gaf hun Zijn vrede, zodat zij niet aan het wankelen konden worden gebracht noch konden worden misleid. Iedere keer dat je bang bent, ben je misleid en kan jouw denkgeest de Heilige Geest niet dienen. Dit laat jou verhongeren door jou je dagelijks brood te ontzeggen. God is eenzaam zonder Zijn Zonen en zij zijn eenzaam zonder Hem. Zij moeten leren de wereld te zien als een middel om de afscheiding te genezen. De Verzoening is de garantie dat ze uiteindelijk zullen slagen.