Ο Αγιασμός της αυριανής ημέρας( παραμονής) είναι ο ίδιος ο οποίος επαναλαμβάνεται την ημέρα της εορτής. Μέγας Αγιασμός, ο οποίος τελείται δύο φορές για την εξυπηρέτηση όλων των πιστών. Και τις δύο ημέρες πίνεται, ραντίζεται, χριόμαστε με αυτόν. Είναι ο ΙΔΙΟΣ ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟΣ .Τον πίνουμε νηστικοί , μετά την Θεία Κοινωνία και πριν το αντίδωρο. Η νηστεία της Παραμονής γίνεται δια την τιμή της Εορτής των Θεοφανίων, αρχαία συνήθεια και όχι για την πόση του Αγιασμού. Μπορούμε να φυλάττουμε τον Μέγα Αγιασμό σπίτι, έχοντας αναμένο το κανδήλι και πίνοντας τον με προτροπή και ευχή του πνευματικού ή του ιερέα.
Το ιδανικό όμως είναι να φυλάσσεται ο Μέγας Αγιασμός στο ιερό του ναού και να μεταδίδεται από τα χέρια του Ιερέως, για καθαρά συμβολικούς εικονικούς λόγους. Διότι ομολογούμε τοιουτοτρόπως ότι τα ΙΕΡΑ λαμβάνονται ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ και δίδονται από τους λειτουργούς των μυστηρίων της.

Μικρό Αγιασμό δεν λέμε τον Αγιασμό της Παραμονής αλλά αυτόν που γίνεται κατά περίσταση λχ σε εγκαίνια, πρωτομηνιά, έναρξη έργου. Ο Μικρός Αγιασμός έχει πολλά παρακλητικά τροπάρια και αυτό γιατί επέχει θέσιν του βαπτίσματος μετανοίας και προετοιμασίας του Ιωάννη στον Ιορδάνη.

Ενώ Μέγας Αγιασμός είναι ο Αγιασμός της παραμονής , της κυρίας ημέρας των Θεοφανίων και τα αγιασμένα ύδατα του μυστηρίου του Βαπτίσματος. Ο Μέγας Αγιασμός είναι αυτός ο Ιορδάνης την στιγμή που βαπτίστηκε ο Χριστός και καθαγιάστηκε συν αυτώ η φύση των υδάτων και όλος ο υλικός κόσμος και η πνευματική κτίση.Ακόμα είναι αυτή η νέα κτίση που πλημμύρισε από το Φως της θεότητος κατά την φανέρωση της Αγίας Τριάδος.