Vladimir Dunjić we współczesnym malarstwie serbskim jest dość osamotnioną osobowością twórczą, nie podąża za modami i trendami plastycznymi, pozostaje konsekwentnie wierny swym pierwotnym wyborom. Jest w tym wiele racji, bo patrząc na jego obrazy, nie jesteśmy w stanie przypisać ich do określonego stylu czy nawet epoki. Jest w nich coś osobliwego i ponadczasowego. Wzrok portretowanych kobiet nie jest też łatwy do jednoznacznego zinterpretowania. Malująca się na ich twarzach ekspresja, czasem na granicy karykatury czy stylistyki ikon, nadaje im wyraz nieprzeniknionego zamyślenia, oczy portretowanych kobiet mogą wyrażać równie dobrze, zadowolenie, ciekawość ale też i rozpacz, nostalgię czy udrękę.