Wytworzenie klimatu starej fotografii w obrazie Andrei Zadorine uzyskuje operując odpowiednio światłem, kadr obrazu jest często prześwietlony, artysta domalowuje załamania i przebarwienia, wszystko to po to, by uzyskać siłę dokumentu w fikcyjnej i wyobrażonej narracji malarskiej. Stosując ciepłą i wyrazistą paletę tworzy poczucie intymności, budowana przestrzeń w obrazie staje się więc cicha i osobista, przedstawiona atmosfera jest przesiąknięta klimatem ciszy i melancholii zabarwionej głęboką refleksją nad przemijaniem. Innymi słowy: Zadorine potrafi stworzyć kompozycję, która wizualnie i klimatycznie przypomina fotografię, ale w rzeczywistości jest obrazem.