Yazmak, benim için her zaman en iyi ifade aracı oldu. Hayatım boyunca, kendimi bildim bileli hep bir şeyler yazdım. Bunları hiçbir zaman geleceğe bir kayıt bırakmak kaygısıyla değil de daha çok kendi geleceğime bir kayıt bırakma kaygısıyla yapıyordum. Onlarca defteri yazarken aklımda hep Tomris Uyar, Woolf, Plath’in günlükleri dolanıyordu. Sadece yazı yoluyla kendi varoluşumun, sıkıntılarımın, tıkandığım yerlerin üstesinden bir dansçı kıvraklığıyla gelebiliyordum ancak. Beni sayfalara iten şey ise genelde hep içimi sıkıştıranlar oldu, bu yüzden “mental breakdown”a gönderme. 💃