Pamiętniki z Powstania Styczniowego 1863 r. Ludomira Grzybowskiego to osobista relacja z uczestnictwa w walkach młodego wówczas aplikanta w Sądzie Poprawczym w Chęcinach. To opis „powodzeń i niepowodzeń” - jak o nich pisze autor - w długim półtorarocznym szlaku bojowym, który rozpoczyna pod komendą gen. Mariana Langiewicza na Świętym Krzyżu, a kończy w II Korpusie gen. Józefa Hauke-Bosaka. To barwna w języku i niezwykle wiarygodna relacja narodowego zrywu widzianego oczami szeregowego uczestnika. Z takiej perspektywy opis wydarzeń uzyskuje inny kontekst i inną ocenę, często krytyczną wobec dowódców, ich decyzji, postaw czy przyjętej strategii. Ponadto Pamiętniki z Powstania Styczniowego 1863 r. Ludomira Grzybowskiego traktują zagadnienia szerzej, opisując nie tylko sprawy wojskowe, ale także społeczne czy religijne. Dotyczy to zarówno okresu walk powstańczych, jak i poprzedzających je dwóch lat manifestacji religijno-patriotycznych (1861-1862). Pamiętniki dają więc pełniejszy i bardziej zrozumiały obraz stosunku obywateli Królestwa do Powstania, pokazują złożoność przyczyn jego wybuchu, a wreszcie ukazują rolę księży i kościoła w formowaniu postaw patriotycznych.