Johannes de Doper is een centrale figuur in de overgang van het Jodendom naar het Christendom, die de komst van Jezus als Messias aankondigt. Zijn prediking benadrukt de nabijheid van Gods Koninkrijk en roept op tot berouw en gehoorzaamheid. Hij introduceert nieuwe interpretaties van vergeving en reiniging, maar twijfelt aan zijn eigen apocalyptische voorspellingen wanneer Jezus niet het verwachte oordeel brengt. Uiteindelijk ziet Johannes in Jezus de vervulling van de profetieën, ondanks dat Jezus' koningschap niet volledig wordt erkend. Dit leidt tot een Nieuw-Testamentische theologie waarin het evangelie zich uitbreidt naar de volkeren, terwijl de Joodse interpretatie Jezus als een valse Messias ziet.