2. WIE ZIJN HUN LEERLINGEN?

1.Elke leraar van God heeft bepaalde leerlingen toegewezen gekregen, en die zullen naar hem beginnen te zoeken zodra hij gehoor heeft gegeven aan de Roep. Ze werden voor hem uitgekozen omdat de vorm van het universele leerplan die hij zal onderwijzen gezien hun begripsniveau voor hen de beste is. Zijn leerlingen hebben op hem gewacht, want zijn komst staat vast. Nogmaals, het is slechts een kwestie van tijd. Als hij eenmaal besloten heeft zijn rol te vervullen, zijn zij er klaar voor die van hen te vervullen. De tijd wacht op zijn beslissing, maar niet op wie hij zal dienen. Wanneer hij klaar is om te leren zullen hem de mogelijkheden om te onderwijzen worden verschaft.

2.Om het onderwijs-leerplan voor de verlossing te begrijpen, is het noodzakelijk het concept tijd zoals de cursus dat uiteenzet, te vatten. De Verzoening corrigeert illusies, niet de waarheid. Dus het corrigeert wat nooit heeft bestaan. Bovendien werd het plan voor deze correctie gelijktijdig opgesteld én voltooid, want de Wil van God staat volledig los van de tijd. Dat geldt voor alle werkelijkheid, want die is van Hem afkomstig. Op hetzelfde ogenblik dat het idee van afscheiding binnendrong in de denkgeest van Gods Zoon, op dat ogenblik werd Gods Antwoord gegeven. In de tijd gebeurde dit heel lang geleden. In werkelijkheid is het helemaal nooit gebeurd.

3.De wereld van tijd is de wereld van illusie. Wat lang geleden gebeurde, lijkt nu te gebeuren. Keuzes die allang zijn gemaakt, lijken nog open te zijn en nog gemaakt te moeten worden. Wat geleerd en begrepen en al lang geleden is voorbijgegaan, wordt bezien als een nieuwe gedachte, een fris idee, een andere benadering. Omdat jouw wil vrij is, kun jij op elk zelfverkozen moment aanvaarden wat al is geschied en pas dan zul je beseffen dat het er altijd is geweest. Zoals de cursus benadrukt, ben je niet vrij om de leerstof te kiezen, en zelfs niet de vorm waarin jij die zult leren. Je bent daarentegen wel vrij te beslissen wanneer jij die leren wilt. En zodra je die aanvaardt, is ze al geleerd.

4.Tijd gaat in wezen dan ook terug naar een ogenblik zo lang vervlogen dat het voorbij alle herinnering, en zelfs buiten de mogelijkheid tot herinneren ligt. Maar omdat het een ogenblik is dat steeds en steeds en steeds weer wordt herleefd, lijkt het nu te zijn. En zo komt het dat leerling en leraar in het heden bijeen lijken te komen, en elkaar treffen alsof ze elkaar nooit eerder hadden ontmoet. De leerling komt op het juiste moment naar de juiste plaats. Dat is onvermijdelijk, want hij heeft in dat lang vervlogen ogenblik dat hij nu opnieuw beleeft, de juiste keus gemaakt. En zo ook heeft de leraar een onvermijdelijke keus gemaakt vanuit een ver verleden. Gods Wil in alles lijkt slechts in de uitwerking ervan tijd in beslag te nemen. Wat zou de kracht van de eeuwigheid kunnen vertragen?

5.Wanneer leerling en leraar samenkomen, begint er een onderwijs-leersituatie. Want in feite is het niet de leraar die het onderricht verricht. Gods Leraar spreekt tot elk tweetal dat zich verbindt met het doel om te leren. Vanwege dat doel is de relatie heilig en God heeft beloofd in iedere heilige relatie Zijn Geest te zenden. In de onderwijs-leersituatie leert ieder dat geven en ontvangen hetzelfde zijn. De scheidslijnen die ze hebben getrokken tussen hun rollen, hun denkgeesten, hun lichamen, hun noden, hun belangen en alle verschillen waarvan ze dachten dat die hen van elkaar scheidden, vervagen, verflauwen en verdwijnen. Zij die dezelfde cursus willen leren, delen één belang en één doel. En zo wordt hij die leerling was zelf een leraar van God, want hij heeft de enige beslissing genomen waardoor hij zijn leraar gekregen heeft. Hij heeft in iemand anders dezelfde belangen gezien als die van hem.