De houding van de Bijbelse Abraham biedt een nieuw model voor het menselijke zelf in het Westen.

Abrahams vertrek eindigt niet, zoals de reis van Odysseus, met een terugkeer naar huis.

Dit is niet de heldenreis van de hoofdpersonen uit de Griekse tragedie. Het is een reis langs thema's die ons in de meeste opzichten bekend voorkomen: honger, gastvrijheid, gerechtigheid, verbond en vooral relaties met anderen.

Van Rebecca, de schoondochter van Sarah en de vrouw van Isaak, leren we over de verschillende vormen van menselijke verantwoordelijkheid.

Jakob lijdt onder onderdrukking, ballingschap en bedrog, maar het is in ballingschap dat hij en zijn vrouwen hun twaalf kinderen grootbrengen. Hij is een man die voortdurend tegen de verwachtingen in worstelt, maar toch voor het grootste deel zijn ogen niet afwendt van de uitdagingen waar hij voor staat.

Jakob wordt Israël. Hij is het die worstelt met goddelijkheid en wint.

Met het verschijnen van Jakobs broer, Esau, zien we iemand die de dood van zijn rechtschapen grootvader Abraham niet kan accepteren en dus een leven vol fouten leidt. T

Jakob wordt niet beschreven als een perfecte man of ouder. Na de vroegtijdige dood van zijn geliefde Rachel, klampt hij zich vast aan haar oudste zoon, Jozef, door een vriendjespolitiek die veel leed veroorzaakt.  Deze verontrustende passages dwingen ons om samen met Levinas na te denken over de betekenis van rechtvaardigheid, vergiffenis, vergeving en broederschap.

In de persoon van Jozef zien we de wereld van het politieke expliciet naar voren komen in relatie tot het ethische, in relatie tot de inwoners van Egypte en tot zijn eigen broers. 

(Sugarman)