Nauczono nas widzieć świat podzielony i to na wiele różnych sposobów, tymczasem rzeczywistość jest spójna i niepodzielona, wszystkie podziały zatem mieszkają tylko w ludzkiej głowie. Przyjrzymy się temu bliżej w tym epizodzie Otwartego serca. Zaczniemy od zweryfikowania narzuconego nam podziału na święte i nieświęte, a co za tym idzie bardziej lub mnie godne szacunku i troski. Kiedy odkryjemy naszą pierwotną, niezbywalną świętość, czyli to jak na nas patrzy Bóg, to, że dla Niego zawsze jesteśmy święci, godni szacunku i miłości i to całkowicie darmowej, wtedy wszystko się zmienia. Zaczynamy widzieć świat oczami świętych, a to znaczy, że wszystko staje się dla nas święte i godne szacunku. Odkrywamy wtedy nową wrażliwość, zmysły duchowe, które pozwalają nam dostrzegać jedność całej rzeczywistości przepełnionej światłem Bożej miłości. Możemy odkryć również nowy rodzaj komunikacji bez słów, na poziomie serca, gdzie niemożliwe staje się kłamstwo i fałsz.
Przyjrzymy się też uczniom Jezusa, którzy chcą dorównać rangą innym grupom uczniów (np. Jana Chrzciciela) i proszą o formułę modlitewną, która będzie znakiem ich przynależności do Jezusa. Pozwoli nam to zwrócić uwagę na zewnętrzne i wewnętrzne postawy modlitewne. By odkryć te wewnętrzne będziemy potrzebowali daru Ducha, który pokaże nam kim jesteśmy w oczach Boga i jaki jest Jego zamiar miłości względem nas. Na koniec zatrzymamy się chwilę na najbardziej rozpowszechnionej formie modlitewnej, czyli na modlitwie prośby, która jest nie tyle próbą uzyskania czegoś, ale staje się znakiem naszej troski i miłości.
Zaciekawieni? Zatem ruszajmy w drogę!

Spotkania w cyklu Kontemplacyjny wymiar Ewangelii odbywają się na platformie Zoom w każdą niedzielę o 11:00, wszyscy chętni mogą w nich uczestniczyć poprzez link:
https://wojciech555.clickmeeting.com/kontemplacyjny-wymiar-ewangelii

Rozważasz wsparcie tego kanału i mojej pracy oto jak to zrobić - kliknij na link:
https://docs.google.com/document/d/1qSixAlQL1x0lSLZOapg78T7B7BOFw4gPHT6zjZ4p6b4/edit?usp=sharing