Dönüp bir baksam şu hâline
Kurutulmuş bir nehir,
Kökleri topraktan kazınmış bir ağaç gibi
Yitirilip gitmişsin tüm işven ile neşen ile...
Suların toprağa sızsa da bulamaz yeşereceği dalı
Bir heybetli çağlayan gibi sürsen tüm sularını
Yankısı olmaz..
Ne kendinle ne de sensiz
Ne içinde öldürdüklerinle ne de dirilttiklerinle
Öyle bir başına
Öyle aciz
Öyle suskun..

Gecesini ibadeti eylemiş bir garip kederdir bu
Soyulsa da teninden çığlıkların
Yerini bulsa da tüm sözcüklerin
Bir kendine kalmış
Bir sende kalmış..

Belki diyorum
Belki..
Belki şu dünyanın gamı da kederi de
Bir yolcudur yolunu kaybetmiş
Bir yolcudur ki; durağını bilmez
İşte öyle bir başınasın
Öyle aciz
Öyle de suskun...