11 JAN 2024 · Rozmowa z Anną Smolar, reżyserką spektaklu „Czerwony Kapturek”. O odczytanych na nowo baśniach według francuskiego dramatopisarza Joëla Pommerat, o zabawie znaczeniami i przesunięciu czerwieni, o podróży bohaterki i potrzebie przełamywania strachu, o zapraszaniu dzieci do minimalistycznej, wytrawnej sztuki i wytwarzaniu pola dla wyobraźni, a także o tym, co nowego w klasycznej bajce mogą zobaczyć rodzice.   Realizacja: Karolina Żabczak, zdjęcie: Piotr Nykowski   ____________ Joël Pommerat Czerwony Kapturek reżyseria: Anna Smolar   premiera: 22 września 2023, Duża Scena   Była sobie raz Dziewczynka, która nudziła się sama w domu. Tęskniła za swoją wiecznie zajętą Mamą i bardzo chciała odwiedzić Babcię. Chciała przeżyć przygodę... Zapraszamy na odczytaną na nowo, ponadczasową opowieść o potrzebie niezależności i pierwszej próbie samodzielnego odkrywania świata. Opowieść o tym, że czasami lubimy się bać, ale też o odwadze, którą nosimy w sobie. Spektakl zanurza nas muzycznym i tajemniczym w świecie, w którym groza i śmiech nieustannie się ścierają, a relacje opowiadane są językiem choreograficznym, w rytmie bębnów na żywo.   Czego się boisz? Ale tak naprawdę, w prawdziwym życiu, czego się boisz? A teraz wyobraź sobie, że temu czemuś patrzysz prosto w oczy, że to coś ma kształt, wydaje nawet dźwięki, może do ciebie mówi. Co mówi? I co ty na to? Czy widzisz czerwień? Gdzie ona jest? A kim jest wilk? I jaki jest ten wilk? Kto tak naprawdę odgrywa rolę wilka? A ty – jaką rolę odgrywasz? Podobno warto czasem zanurzyć się w głębokim ciemnym lesie, zmierzyć się z bestią i sprawdzić swoje siły, sprawdzić swoją moc. Anna Smolar   „Czerwony Kapturek” to czwarty po „Jedną ręką”, „Pinokiu” i „Kopciuszku” spektakl Anny Smolar oparty o tekst współczesnego francuskiego dramatopisarza i reżysera Joëla Pommerat.  

20 OCT 2023 · Rozmowa z reżyserami spektaklu „Sen nocy letniej” – Justyną Sobczyk, reżyserką i założycielką Teatru 21 i Jakubem Skrzywankiem, dyrektorem artystycznym TW. O nowych polach rozumienia miłości, o tym, dlaczego zdecydowali się połączyć komedię Shakespeare’a z internetowym postem o sex workingu i o tym, jak zaproszenie do współpracy osób z niepełnosprawnościami wpłynęło na pracę w teatralnej bańce.   Realizacja: Karolina Żabczak, zdjęcie: Piotr Nykowski   --------------------   Sen nocy letniej reżyseria: Justyna Sobczyk, Jakub Skrzywanek premiera: 25 lutego 2023, Duża Scena   Na motywach komedii Williama Shakespeare’a w przekładzie Stanisława Barańczaka oraz na podstawie wywiadów z osobami z niepełnosprawnościami, ich rodzinami, a także osobami zajmującymi się asystenturą seksualną i pracą seksualną.   A gdyby wyobrazić sobie miejsce, w którym miłość jest dostępna dla każdego, bez kulturowych barier i społecznych ocen? Miejsce, w którym możemy bez wstydu i lęku mówić o swoich potrzebach, zastanawiając się równocześnie, w jaki sposób chcemy na nie odpowiadać. W jednym ze swoich najsłynniejszych dramatów, Shakespeare zaprasza do tajemniczego lasu pary kochanków, które na nowo muszą zdefiniować w nim siebie, wyruszając w podróż, aby zaspokoić swoje podstawowe potrzeby. Las Shakespeare’a staje się bezpieczną przestrzenią, gdzie osoby, którym odmawiane jest prawo do miłości i seksualności, mogą jej doświadczać. Jakub Skrzywanek wraz z Justyną Sobczyk, reżyserką i założycielką Teatru 21, laureata Grand Prix festiwalu „Kontrapunkt”, zaprosili do współpracy szczecińskich artystów z niepełnosprawnościami, by wraz z zespołem Teatru Współczesnego w Szczecinie, spróbować opowiedzieć, o tym, czym dziś jest i może być pragnienie miłości.

20 OCT 2023 · Rozmowa z reżyserami spektaklu „Sen nocy letniej” – Justyną Sobczyk, reżyserką i założycielką Teatru 21 i Jakubem Skrzywankiem, dyrektorem artystycznym TW. O nowych polach rozumienia miłości, o tym, dlaczego zdecydowali się połączyć komedię Shakespeare’a z internetowym postem o sex workingu, o tym, czym jest zdrowie i jak zaproszenie do współpracy osób z niepełnosprawnością wpłynęło na pracę w teatralnej bańce. Realizacja: Karolina Żabczak, zdjęcie: Piotr Nykowski -------------------- Sen nocy letniej reżyseria: Justyna Sobczyk, Jakub Skrzywanek premiera: 25 lutego 2023, Duża Scena Na motywach komedii Williama Shakespeare’a w przekładzie Stanisława Barańczaka oraz na podstawie wywiadów z osobami z niepełnosprawnościami, ich rodzinami, a także osobami zajmującymi się asystenturą seksualną i pracą seksualną A gdyby wyobrazić sobie miejsce, w którym miłość jest dostępna dla każdego, bez kulturowych barier i społecznych ocen? Miejsce, w którym możemy bez wstydu i lęku mówić o swoich potrzebach, zastanawiając się równocześnie, w jaki sposób chcemy na nie odpowiadać. W jednym ze swoich najsłynniejszych dramatów, Shakespeare zaprasza do tajemniczego lasu pary kochanków, które na nowo muszą zdefiniować w nim siebie, wyruszając w podróż, aby zaspokoić swoje podstawowe potrzeby. Las Shakespeare’a staje się bezpieczną przestrzenią, gdzie osoby, którym odmawiane jest prawo do miłości i seksualności, mogą jej doświadczać. Jakub Skrzywanek wraz z Justyną Sobczyk, reżyserką i założycielką Teatru 21, laureata Grand Prix festiwalu „Kontrapunkt”, zaprosili do współpracy szczecińskich artystów z niepełnosprawnościami, by wraz z zespołem Teatru Współczesnego w Szczecinie, spróbować opowiedzieć, o tym, czym dziś jest i może być pragnienie miłości.

11 MAY 2023 · Wyobraź sobie, że jesteś na dansingu… Rozmowa z choreografką i autorką koncepcji spektaklu / wydarzenia „Dotyk za dotyk. Dansing” – Katarzyną Sikorą. O potrzebie dotyku, o tym czy umiemy tańczyć w parach i o tym, dlaczego Kasia broniła się przed byciem nazwaną reżyserką spektaklu. Realizacja: Karolina Żabczak, zdjęcie: Piotr Nykowski W nagraniu pojawiają się fragmenty utworów (F.R. David – „Words”, Skaldowie – „Twą jasną widzę twarz”, Anna Jantar – „Nic nie może wiecznie trwać”, Jeanette – „Porque Te Vas”), które zostały użyte w spektaklu. _____________ Dotyk za dotyk. Dansing koncepcja i choreografia: Katarzyna Sikora Prapremiera: 21 stycznia 2023, Duże Foyer Wyobraź sobie, że jesteś na dansingu… Co przyciąga Twoją uwagę? Co Cię onieśmiela? Co zawstydza? Co motywuje i skłania do dotknięcia drugiej osoby? Czy to musi być pożądanie? Może to afekt, życzliwość lub opiekuńczość? A może brak i tęsknota? Co dzieje się, kiedy pojawia się nieodparta chęć i pragnienie dotyku, której nie można zaspokoić? Ukradkowe spojrzenia i mrugnięcia, popisy taneczne i gry towarzyskie, piosenki o miłości, flirt i żart. Znajdzie się tu też miejsce na melancholię.Chcemy przywrócić ideę „tańca w parach” – bezpośrednią relację i patrzenie sobie w oczy. Wspólny taniec, współodczuwanie i współgranie stanowią dla nas podstawę tego wydarzenia. Czy uda nam się stworzyć „wspólnotę jednego wieczoru”, właśnie tego wieczoru? Jaką rolę przyjmą nasi goście, kiedy przyjdą się z nami pobawić? Zapraszamy na międzypokoleniową odsłonę dansingu w teatrze. Szampańska zabawa, feeria barw i taneczny sznyt, odblaski dyskotekowej kuli, trunki i przekąski to elementy naszego spotkania na miarę roku 2023. Zawirujmy w tanecznym uścisku, niech podłoga zadrży, niech zabłysną reflektory, a parkiet zapłonie ogniem naszych ciał. Niech żyje bal! Idąc za myślą Erin Manning: „Dotyk wywołuje wydarzenie, dotyk tworzy zdarzenie”. Zatańczymy?

4 APR 2023 · Czy można przestać być „sobą”? O tonięciu i przemijaniu, o pracy z Jackiem Piątkowskim (odtwórcą głównej roli w spektaklu) i oddziaływaniu sztuki Floriana Zellera, opowiada autor opracowania muzycznego i reżyser spektaklu „Ojciec” – Norbert Rakowski. Realizacja: Karolina Żabczak, foto: Piotr Nykowski __________ Florian Zeller Ojciec przekład: Bogusława Frosztęga reżyseria, opracowanie muzyczne: Norbert Rakowski premiera: 8 października 2022, Duża Scena Każdy z nas przez całe życie rozwija się, buduje swoją osobowość, tożsamość. A potem… wszystko nagle wymyka się spod kontroli, rozpada i traci bezpowrotnie. Czy to ciągle ja? Czy można przestać być „sobą”? „Ojciec” to nie opowieść o chorobie, lecz o cierpliwości, miłości i sztuce empatii. O nieuchronności przemijania i próbie szukania siebie w rozmywającej się rzeczywistości. O tym, co się dzieje z człowiekiem, kiedy jego godność i osobowość tonie, ale też o wielkim wysiłku, jaki tonący wkłada, by utrzymać się na powierzchni.Florian Zeller to wielokrotnie nagradzany francuski pisarz i dramaturg. Jego utwory zostały przetłumaczone na kilkanaście języków, a sztuki z powodzeniem wystawiane są na wielu europejskich scenach. „Ojciec” to siódma sztuka teatralna Zellera, tragifarsa, którą The Times uznał za „jedną z najlepszych sztuk teatralnych dziesięciolecia”, a The Guardian „najbardziej oklaskiwaną i uznaną sztuką dekady”. Ekranizacja sztuki (w reżyserii samego autora) otrzymała dwa Oscary w 2021 roku.

23 MAR 2023 · O fenomenie obrazu Jana Matejki, o społecznościach zajmujących się rekonstruowaniem „Bitwy pod Grunwaldem”, o polityce historycznej i próbie porzucenia antropocentrycznej perspektywy. O co chodzi z tym Grunwaldem? Rozmowa z Eweliną Węgiel i Anną Mazurek, realizatorkami spektaklu „Grunwald Rekonstrukcja”. Realizacja: Karolina Żabczak Zdjęcie: Piotr Nykowski ___________ Grunwald Rekonstrukcja reżyseria i inscenizacja: Ewelina Węgiel i Anna Mazurek tekst: Anna Mazurek Prapremiera: 11 listopada 2022, Scena Nowe Sytuacje Konie, krwawe płótna, duchy i upiory, świetlista łąka i… konie: „Wystawa po końcu świata – Grunwald 2410” czeka nas Was! To jedyna okazja, by doświadczyć żyjącego muzeum. Wędrując po mrocznych korytarzach Sceny Nowe Sytuacje, poznamy historię artystów amatorów, którzy poświęcili wiele lat pracy na tworzenie kopii obrazu Jana Matejki. O co chodzi z tym Grunwaldem?

2 JAN 2023 · Kiedy na początku 2019 rzecznik praw obywatelskich Adam Bodnar mówił: „trzeba krzyczeć o stanie polskiej psychiatrii dziecięcej”, jego głos nie przebił się w debacie publicznej. Miesiąc później Polskę obiegła wiadomość o śmierci niespełna 15-letniego Wiktora, ofiary homofobii i prześladowania rówieśniczego, który rzucił się pod warszawskie metro. Rok później dziennikarz Onetu, Janusz Schwertner, opublikował reportaż „Miłość w czasach zarazy”, w którym opisał historię Wiktora i Kacpra, którzy poznali się na dziecięcym oddziale psychiatrycznym. Reportaż wstrząsnął opinią publiczną. O sytuacji osób LGBTQ+ w Polsce, o tym jak rodził się spektakl, o rekonstrukcji teatralnej i o tym, co wspólnego mają ze sobą Koło Gospodyń Wiejskich ze wsi Stobno i Stowarzyszenie Lambda opowiadają Alicja i Marianna (uczestniczki ceremonii ślubnej), Monika „Pacyfka” Tichy (Lambda Polska), Jakub Skrzywanek (reżyseria) i Daniel Rycharski (scenografia). Realizacja: Karolina Żabczak Zdjęcie: Piotr Nykowski W nagraniu pojawia się fragment utworu „Moonlight Avenue” Manu Chao, który został użyty w spektaklu. ____________ SPARTAKUS. Miłość w czasach zarazy reżyseria: Jakub Skrzywanek scenariusz: Weronika Murek i Jakub Skrzywanek Samobójstwo to najczęstsza przyczyna śmierci dzieci w Polsce, częstsza niż choroba nowotworowa czy wypadek komunikacyjny. Blisko 70% nastolatków LGBTQ+ w Polsce myśli o samobójstwie. W 2020 i 21 roku szerokim echem odbiły się reportaże Janusza Schwertnera, który poprzez opowieści o nastoletnich pacjentach i ich rodzicach, uwikłanych w system dziecięcej opieki psychiatrycznej, wstrząsnął opinią publiczną. To właśnie te materiały, poszerzone o własną pracę dokumentalną, stanowiły punkt wyjścia do tworzenia spektaklu. „SPARTAKUS. Miłość w czasach zarazy” to jednak nie tylko opowieść o konkretnej grupie i gałęzi medycyny, ale próba przyjrzenia się temu, w jaki sposób w dzisiejszej Polsce opiekujemy się sobą nawzajem. Starając się wyjść z dotychczasowych linii sporów, do współpracy zaprosiliśmy kilkadziesiąt osób, przedstawicieli i przedstawicielki różnych środowisk (m.in. Koło Gospodyń Wiejskich ze wsi Stobno, Lambdę Szczecin – zrzeszającą osoby LGBTQ+, artystki i artystów zgromadzonych wokół Teatru Współczesnego i Akademii Sztuki w Szczecinie oraz lekarzy i ekspertów zajmujących się dziećmi i młodzieżą w kryzysie suicydalnym). Wszyscy razem pragniemy jasno powiedzieć, że prawo do miłości i samostanowienia należy się każdemu, a troska o tych, którzy wołają o pomoc i akceptację, jest odpowiedzialnością nas wszystkich.

15 SEP 2022 · Reżyserka spektaklu, Hana Umeda, pomiędzy 7 a 19 rokiem życia należała do Ruchu Rodzin Nazaretańskich. Siedemnaście lat później opowiada o Ruchu, apostazji i potrzebie rytuału. Realizacja: Karolina Żabczak, fot. Piotr Nykowski ____________ Wiarołomna reżyseria: Hana Umeda tekst: Weronika Murek, Hana Umeda prapremiera: 24 czerwca 2022, Scena Nowe Sytuacje „Wiarołomna” – spektakl-performance zrealizowany w ramach Rezydencji Artystycznej Scena Nowe Sytuacje. Jest on autobiograficznym rozliczeniem reżyserki Hany Umedy z doświadczeniem religijności ukształtowanej przez Ruch Rodzin Nazaretańskich. Oparta o ideę zawierzenia życia Maryi duchowość Ruchu kładła szczególny nacisk na posłuszeństwo i mistyczne zjednoczenie z Bogiem. W 2009 roku, ze względu na zarzut noszenia znamion sekty, wspólnota została zreformowana. Spektakl jest publicznym „wyznaniem utraty wiary”, stawiającym pytanie o skuteczność aktu apostazji.

6 JUN 2022 · Co jest istotą bycia na scenie? Czy jesteśmy świadkami końca ludzkiego teatru? Czy wciąż potrafimy celebrować spotkanie w „ciemnej sali”? I co z tym wszystkim wspólnego mają foki i Mickiewicz? O tym, czy w Szczecinie udało się, stworzyć fokarium opowiadają Maria Magdalena Kozłowska (reżyserka i współautorka tekstu) i Magda Kupryjanowicz (współautorka tekstu, dramaturżka). Realizacja: Karolina Żabczak, fot. Piotr Nykowski ________________ Foki tekst: Magda Kupryjanowicz, Maria Magdalena Kozłowska reżyseria: Maria Magdalena Kozłowska prapremiera: 8 kwietnia 2022 rok, Teatr Mały Polskę obiega niecodzienna nowina: podopieczne fokarium w Szczecinie wystawiły „Grażynę” Mickiewicza. Zdarzenie jest zagadką zarówno dla naukowców, jak i krytyków teatralnych. Czy spektakl to zakodowana wiadomość od zwierząt do człowieka? Symptom kryzysu klimatycznego? A może to po prostu nadinterpretacja/ fake news/ propaganda?Tymczasem ludzcy aktorzy zbiorowo przechodzą załamanie nerwowe. Szalona popularność fok odbiera teatrowi publiczność. Aby ją odzyskać, aktorzy na nowo poszukują istoty bycia na scenie. Czy jest nią budzenie śmiechu? Płaczu? A może roztopienie się w chóralnej pieśni?Czy jesteśmy świadkami końca ludzkiego teatru? Nawet jeśli to prawda, zapraszamy do wspólnego celebrowania jego ostatnich chwil!

31 MAR 2022 · „To jest sztuka łącząca pokolenia.” O pomyśle i inspiracjach, o tym czy warto rozmawiać o seksie i o tym, jaką rolę przy powstawaniu spektaklu odegrała Młodzieżowa Rada Ekspercka. O „Edukacji seksualnej” opowiadają Michał Buszewicz (tekst i reżyseria), Katarzyna Sikora (choreografia), Baasch (muzyka), Marta Gosecka (pedagogika teatru), a także Rita, Agnieszka, Olga, Romek i Oliwer (Młodzieżowa Rada Ekspercka). Realizacja: Karolina Żabczak, fot. Piotr Nykowski _________ Edukacja seksualna scenariusz i reżyseria: Michał Buszewicz prapremiera: 12 lutego 2022, Duża Scena Trudno jest robić coś po raz pierwszy. Zwłaszcza gdy brakuje drogowskazów. Pierwsze kroki, pierwsza jazda na rowerze, pierwszy seks. Często czujemy się w tym lekko zagubieni. Nasze wczesne doświadczenia seksualności są różne. Bywają trudne, śmieszne, nieporadne. W tym spektaklu chcemy o nich opowiedzieć. O sobie, swoich przeżyciach, dylematach i zachwytach. Opowiemy o błędach, które kiedyś wydawały nam się końcem świata, a mimo to dziś potrafimy się z nich śmiać. Zapytamy się wzajemnie o to, co lubimy, o to gdzie stawiamy granice. Chcemy mówić o seksie, bo seksualność jest wrodzona i naturalna, a wszyscy jesteśmy seksualni. Będziemy mówić o seksie, bo brakuje bezpiecznej i otwartej przestrzeni, żeby o nim mówić. Jesteśmy tu po to, aby się odważyć. Żeby „odwstydzić” temat seksu.