22 JUL 2020 · 2011 yılında lise yıllarında şiir yazmışım.Çok yetenekliyim diyemem ama fena da değilmişim hani geliştirseydim kendimi belki de herşey farklı olabilirdi.
Yazının linki:https://web.archive.org/web/20120106073308/http://susma.in/gecenin-sessiz-karanliginda/
Gecenin sessiz karanlığında,
Hep bir ışık bekler dururdum.
Deniz feneriyle aydınlandı dünyam,
İçtim geceyi bir yudumda,
Duruldum...
İçtim sabaha dek,
Bütün düşüncelerime kör kuyulara attım.
En azından öyle sandım,
İçki derdimi anlamış olmalı ki,
Söyleyemediklerimi kusmaya başladım.
Neydi beni bu duruma sokan?
Düşünedurdum...
En çok canımı acıtan şeyi,
En çok neden dediğim şeyi,
Aklıma getirdim.
Nedir beni bu duruma sokan?
Bilemedim...
Sabah kendime geldim,
Bankta yattığımı görünce irkildim,
Kendimden iğrendim,
Koştum,koştum,
Durmadan...
Kaçtığımı sandım kendimden,
Gerçek beni ele verir diye korktum.
Pes ettim artık,
Yoruldum.
Gerçeğin sarp kayalıklarına düştüm,
Sonra sen çıktın birden,
Aniden...
Elini uzattın bana,
Sımsıkı tutundum sana,
Güçlendim,yılmadım sandım,
Sen bırakınca elimi,
Şimdi anladım!
Ben şimdi bıraktığın yerdeyim,
Gecenin sessiz karanlığında...