Jak pisała na łamach miesięcznika KINO Anna Osmólska-Mętrak:
„Jeśli mamy do czynienia z odejściem przedwczesnym, które nastąpiło dodatkowo w tragicznych okolicznościach (jak wypadek, morderstwo, samobójstwo), artysta podlega mitologizacji, która może zyskać rangę legendy. Postać taka, otoczona religijnym kultem, zaczyna żyć osobnym, pośmiertnym życiem, często w pewnym oderwaniu od własnych dokonań artystycznych, choć u postaw takiego kultu stoją zazwyczaj wybitne osiągnięcia, które tragiczna śmierć wzbogaciła tylko o dodatkowy metafizyczny wymiar. Pasolini był legendą już za życia”.

Z okazji rocznicy setnych urodzin PPP (5.03.1922) - Accademia Włoskiego Kina wraz z Anną Osmólską-Mętrak pragnie przyjrzeć życiu tej legendy, jego wczesnej twórczości, korzeniom, rodzinie, filozofii. Recepcji tej niezwykłej postaci w ojczyźnie i poza nią. W jaki sposób Pasolini wciąż „żyje” z nami i za sprawą jego dzieł jesteśmy w stanie interpretować współczesną nam rzeczywistość? Od jakich filmów i dzieł literackich zaczęła się przygoda Anny Osmólskiej-Mętrak i Diany Dąbrowskiej z twórczością Pasoliniego? Co dziś znaczy – Pasolini?

W tym symbolicznym roku - Accademia Włoskiego Kina proponuje wręcz stworzenie cyklu spotkań pt. „Przypis do Pasoliniego”, za sprawą którego moglibyśmy spróbować zmierzyć się z wieloma poziomami twórczości włoskiego poety, reżysera, pisarza, filozofa, dziennikarza i intelektualisty. Pasolini był artystą totalnym, którego działalność artystyczną nie sposób zamknąć w jednym medium, jednej przestrzeni artystycznej.

„Przypis do Pasoliniego” – odsłona pierwsza

🐭🌻