W tym odcinku przedstawiam transcendentalne podejście pojęć. Na przykładzie Hegla przedstawiam pewną wizje idealnego rozumienia jako samoodniesienia bytu – najbardziej ogólnie ujętej refleksji. Samowiedza bytu jest Pojęciem w znaczeniu absolutnym, zaś poszczególne, zmienne aparatury pojęciowe są jego częściowym urzeczywistnieniami. Stawiam pytanie do rozważenia w następnych odcinkach: Czy rzeczywiście można dostrzec w normalnej strukturze ludzkiej wiedzy częściową realizacje ideału rozumienia, a jeśli tak to gdzie i jakim sposobem?