To, co mnie najbardziej zachwyca w obrazach Jose Lopeza Vergary, to jego wytrwałość i konsekwencja, bo artysta nie bacząc na mody i trendy konsekwentnie podąża tradycją klasycznego malarstwa. Sam przyznaje, że jego celem w sztuce jest sportretowanie prawd ogólnych, ukazania w obrazach ulotnych chwil czy nastrojów, a także, odnalezienie i wydobycie ukrytego piękna, które nas otacza, a według artysty, najbardziej precyzyjną metodą jest, po prostu, malowanie w duchu mistrzów renesansu.Na uwagę zasługują przede wszystkim jego portrety. Panuje w nich jakiś efemeryczny klimat epoki fin de siècle, kobiety są smutne, zamyślone i wręcz kruche. Ale widać też, że każda z kompozycji, pomimo minimalizmu, jest głęboko przemyślana. A tytuły obrazów trafnie korespondują z ich zawartością.