Marcos Beccari w swych akwarelach przedstawia motyw wody załamującej wizerunek zanurzonych w niej ludzi. Chociaż postacie ludzkie często znajdują się w centrum zainteresowania Beccariego, to ich twarze rzadko są w pełni widoczne. Tak, jakby artysta chciał zachować ich anonimowość, często zniekształcając ich rysy poprzez ruch wody lub ustawiając modeli tyłem do obrazu. Zabieg ten nadaje jego pracom poczucie romantycznej nostalgii budowanej w oparciu o jakieś pojęcia ogólne, o syntezę wizualną. Pomimo zachowanej dbałości o oddane szczegóły, trudno jego prace zakwalifikować jako hiperrealistyczne, bo artysta stara się przełożyć fenomen światła odbitego w wodzie, skrzące się kolory, zniekształcone wodą kształty na jasną i zwięzłą kompozycję, na coś zupełnie ogólnego, chce raczej ukazać nie tyle detal, co pewien klimat, atmosferę, nastrój czy koloryt.