Streszczenie
Dolny Śląsk, a ściślej Sudety to turystyczne zagłębie, najpierw dla Niemców, a po 1945
roku dla Polaków. Tradycje związane z aktywnym wypoczynkiem w rejonie Gór Stołowych
i Karkonoszy sięgają nawet XVII wieku, ich rozkwit nastąpił pod koniec XIX wieku. W PRL
było to centrum wczasów pracowniczych.
Opis odcinka
W okresie międzywojennym bardzo popularnym obszarem turystycznym stały się Góry
Sowie. W czasie pierwszej i drugiej wojny światowej Dolny Śląsk był terenem
rekonwalescencji dla żołnierzy niemieckich. Po 1945 roku schroniska – praktycznie
nietknięte przez wojenną zawieruchę – padły ofiarą szabrowników. Szybko jednak stały się
atrakcją turystyczną, gdzie przyjeżdżali ludzie z całej Polski.
Organizacją wypoczynku w dolnośląskich górach najpierw zajęło się Polskie Towarzystwo
Tatrzańskie (do 1950 roku Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajwnawcze), a wkrótce
potem Fundusz Wczasów Pracowniczych. Zakładowa baza wczasowa intensywnie
rozwijała się w latach 70., kiedy to bogate sektory przemysłu (w tym górnictwo miedziowe)
zaczęły budować nowoczesne ośrodki wczasowe.
Indywidualny ruch turystyczny, mocno hamowany w pierwszych latach PRL-u, już od lat
60. rozwijał się równolegle do zorganizowanych form wypoczynku. Co drugi wczasowicz w
Polsce wypoczywał na terenie Karkonoszy i Sudetów.
Występują:
dr Marek Zawadka, historyk, dyrektor Muzeum Historycznego w Lubinie,
dr Piotr Sroka, historyk, Muzeum Historyczne w Lubinie.
Streszczenie
Dolny Śląsk, a ściślej Sudety to turystyczne zagłębie, najpierw dla Niemców, a po 1945
roku dla Polaków. Tradycje związane z aktywnym wypoczynkiem w rejonie Gór Stołowych
i Karkonoszy sięgają nawet XVII wieku, ich rozkwit nastąpił pod koniec XIX wieku. W PRL
było to centrum wczasów pracowniczych.
Opis odcinka
W okresie międzywojennym bardzo popularnym obszarem turystycznym stały się Góry
Sowie. W czasie pierwszej i drugiej wojny światowej Dolny Śląsk był terenem
rekonwalescencji dla żołnierzy niemieckich. Po 1945 roku schroniska – praktycznie
nietknięte przez wojenną zawieruchę – padły ofiarą szabrowników. Szybko jednak stały się
atrakcją turystyczną, gdzie przyjeżdżali ludzie z całej Polski.
Organizacją wypoczynku w dolnośląskich górach najpierw zajęło się Polskie Towarzystwo
Tatrzańskie (do 1950 roku Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajwnawcze), a wkrótce
potem Fundusz Wczasów Pracowniczych. Zakładowa baza wczasowa intensywnie
rozwijała się w latach 70., kiedy to bogate sektory przemysłu (w tym górnictwo miedziowe)
zaczęły budować nowoczesne ośrodki wczasowe.
Indywidualny ruch turystyczny, mocno hamowany w pierwszych latach PRL-u, już od lat
60. rozwijał się równolegle do zorganizowanych form wypoczynku. Co drugi wczasowicz w
Polsce wypoczywał na terenie Karkonoszy i Sudetów.
Występują:
dr Marek Zawadka, historyk, dyrektor Muzeum Historycznego w Lubinie,
dr Piotr Sroka, historyk, Muzeum Historyczne w Lubinie.
read more
read less
