Mahatma Gandhi, Hindistan’ın büyük milli lideridir. Mahatma Mübarek lakabı ile tanınmaktadır. Ahmedâbâd şehrinde yerleşerek Hint halkına kendi kendini yönetme fikrini aşılamıştır. Ölümüne kadar Hindistan’ın tartışmasız millî lideri sıfatını korumuştur.

Hayatı

Batı Hindistan’da Kathiavvar yarımadasının Porbandar şehrinde 1869 yılında doğmuştur. Ticaretle uğraşan tanınmış bir Ortodoks aileye mensup olan Gandhi’nin babası soylu bir aileden gelmektedir. Aynı zamanda Porbandar şehrinin başpapazı olan babası, Gandhi’ye disiplinli bir ilk tahsil temin etmiş ve 13 yaşında evlendirmiştir. Gandhi 18 yaşında Londra’ya tahsil için gitmiştir. İngiltere’de zamanını İncil ve diğer din kitapları ile bazı tanınmış batı felsefecilerinin eserlerini okuyarak geçimiştir. Gandhi’nin fikirlerinde bu felsefecilerin tesirleri görülmektedir.

Hindistan’a döndüğü zaman, Bombay’da avukatlığa başlamış, ancak bir Hindistan firmasında çalışmak üzere Güney Afrika’ya gönderilmiştir. Orada başarılı bir meslek hayatı olmasına rağmen, Güney Afrika’daki beyaz azınlığın, bölgedeki yerli Güney Afrikalılara ve Hintlilere uyguladıkları fena muamele ve ırk ayrımı, onun bölgedeki Hint toplumunun sosyal ve siyasi haklara kavuşmaları için mücadeleye başlamasına sebeb olmuştur. Gandhi kendisini Hint milletine adamıştır. Hintlilerin hakkını korumak için şiddete başvurmaksızın Güney Afrika hükümetine karşı mücadeleye girişmiştir. Bunun sonucunda birçok defa tevkif edilmiş, işkenceye maruz kalmıştır. Fakat bunlar onu yıldırmamıştır. Gayretlerinin sonucunda 1914 yılında Güney Afrika Birliği hükümeti, Gandhi ile Hint toplumunun haklarını arttıran bir anlaşma imzalamaya mecbur edilmiştir. Daha sonra kendisine çok para getiren işinden ayrılarak mücadele için tekrar 1915 yılında Hindistan’a dönmüştür. Gandhi 1922 yılında hapse atılmıştır. 1924 yılında ameliyat olması gerektiği için serbest bırakılmıştır. Aynı yıl “Bütün Hindistan Millî Kongresi”nin başkanı seçilmiştir. Bunu takip eden yıllarda sık sık hapsedilmiştir.

Gandhi'nin Savundukları

Tam bağımsızlık için ısrar etmiştir. Bağımsızlık yolundaki savaşı sırasında Hindistan’da bulunan sınıf farklarına karşı çıkmıştır. Aynı zamanda azınlıkların haklarına saygılı olmayı savunmuştur. Dinlerin insanlar üzerindeki etkisini çok iyi anlayan Gandhi, İslâm dinini ve Kur’an-ı Kerimi dikkatle incelemiş ve Müslümanlığa hayran kalmıştır.

Son Yıllar

1946 yılında İngilizlerin tahrikiyle de Hintlilerle, Müslümanlar arasında çarpışmalar başlamış, daha sonra bütün Hindistan’a yayılmıştır. 15 Ağustos 1947 yılında Hindistan istiklalini elde etmesine rağmen, Gandhi son aylarını, bu çarpışmalardan, İngilizlerin Hindistan’ı bölüp, bir kısmını Pakistan olarak ayırmalarından ve milyonlarca insanı, özellikle Müslümanları İngilizlerin Pakistan’a göçe zorlamasından dolayı üzüntü ile geçirmiştir. Gandhi 1930’lu yıllardan itibaren ülke yönetiminde söz sahibi olmuş ve Vallabhbhai Patel, Mevlânâ Ebul Kelam Âzâd ve Jawaharlal Nehru gibi seçilmiş idareciler kendisiyle pek çok meseleleri istişare etmişlerdir.
Gandhi’nin en önemli başarısı Hindistan’ı bağımsızlık yıllarından alıp, kararlı bir idare kurmasında yatmaktadır. 30 Ocak 1948 yılında Hindistan’ın bölünmesinden onu sorumlu tutan aşırı fikir sahibi biri tarafından vurularak öldürülmüştür. (beyaztarih.com)